Oh Marilyn..
Ideał naturalności piękna, profesjonalizmu w aktorstwie i wrażliwości, która przerodziła się w głęboką depresję.Zagrała swoją największą rolę - Życie.
Marilyn Monroe
"Lepiej być nieszczęśliwą samotnie, niż nieszczęśliwą z kimś innym."
"Jeżeli nie mogę być matką, niech przynajmniej będę aktorką. Ja muszę być kimś! I, cokolwiek to jest, chcę być w tym dobra!"
Norma Jeane Mortenson,znana później jako Marilyn, od nastoletnich lat była obiektem zachwytu swoją urodą, chłopcy często wchodzili między sobą w bójki o to, kto poniesie Normie plecak.
"Kiedy byłam małą dziewczynką, nikt mi nie mówił, że jestem ładna.
Każda mała dziewczynka, nawet jeśli nie jest ładna, powinna słyszeć
takie komplementy jak najczęściej", powiedziała Monroe podczas jednego z
seansów psychoanalizy, którym poddawała się nieustanie w dorosłym
życiu.
Doskonała kreacja
Jako aktorka, miała często wizerunek 'bogini erotyki i seksu' oraz 'słodkiej idiotki', męczył ją ten wizerunek. Zmieniła to, poprzez założenie własnej firmy Marilyn Monroe Productions i wyprodukowanie dwóch filmów: "Przystanek autobusowy" i "Książę i aktoreczka", osiągnęła swój cel, pokazała że potrafi grać rolę.
W filmach reżyser naciskał przede wszystkim na jej cielesność, wszystkie role jakie grała, były nasycone erotyzmem, ubierano ją w kostiumy nawet o 2 rozmiary mniejsze aby podkreślić jej kształty, jej specyficzny chód był uzyskiwany poprzez skracanie jednego z obcasów.
Czuć się potrzebną, choć przez chwilę.
Jej ogromnym przyzwyczajeniem było spóźnianie się.
"Zawsze mam w zwyczaju spóźniać się. Spóźniać się to nic innego, jak
zyskać pewność, że inni czekają tylko na CIEBIE i że nie można zastąpić
CIEBIE nikim innym. Gdy ktoś czeka na mnie, oznacza to, że zależy mu.
Tylko ten, kto kocha, czeka na drugą osobę".
U mężczyzn najczęściej chciała wzbudzić obsesyjne pożądanie, zapytana kiedyś, dlaczego tak bez problemu oddaje swoje ciało innym mężczyzną, odpowiedziała, że choć przez chwilę daje jej to poczucie, że jest komuś potrzebna.
Uwielbiana i kochana przez tysiące mężczyzn na świecie.
Przed pierwszą próbą samobójczą Marilyn uratował ją jej były mąż, Arthur Miller, który zdaniem Marilyn "uwielbiał głupie blondynki i nie spotkał nigdy takiej przed nią".
"Nie chciałam umrzeć, jedynie prowokowałam śmierć. Nie otrułam się. Bóg
umiera, jeśli go nie kochamy, ale ja nie umarłam, choć nikt mnie nie
kochał", powiedziała o swojej samobójczej próbie.
Druga próba samobójcza nastąpiła w swoim domu,5 sierpnia, naga z słuchawką w ręku, otruła się tabletkami.
